Λαμόγιας>Λαμογιά ή

Λαμογιά>Λαμόγιας

Μάλλον προερχεται απο το ιτ. Λα μόλιε ("La moglie") η γυναίκα ή σύζυγος, την οποια χρησιμοποιουσε (διαβαζε "εξέδιδε") ο συζυγος προκειμένου να αποκοίσει προσωπικά οφέλη.

Το gl στα Ιταλικα προφερεται λ αλλά κάποιος πού το το διαβάζει ως λατινικό το λεει λαμόγλιε > λαμογλιές > λαμογιές > λαμόγιας = αυτός που κανει λαμογιές.

Ισως όμως και από το Ιταλικό όλιο μίο (Olio mio = Το λάδι μου) > Ο λιομιος> λιομίος >λομιγιος> λαμόγιος>λαμόγιας . Ο Μπαμπινιωτης λεει οτι σημαινει αυτον που εκμεταλλευεται μια κατάσταση ή θεση για την αποκομιση οφέλους, ο αβανταδόρος, ο καιροσκοπος. Το Λάδι (λάδωμα) ειναι το κύριο μέσον σε αυτές τις περιπτώσεις. Οι τοσες μεταπτώσεις εξηγουνται απο το γεγονος οτι η ετυμολογια ειναι σκοτεινη, το ο-μικρόν θεωρηθηκε σαν αρθρο. Ο Μπαμπινιώτης το αναφέρει ως "Αγνώστου Ετύμου".

Λοβιτούρα < μπαγμποντιά, απατεωνία, ραδιουργία. < lovitura=χτύπημα ^[171,1018]. Ομως κατά την δικη μου εκδοχη απο το ιταλικο Λεβατουρα <levatura=ευφυία, Βαθμος διανοητικης ικανοτητας, καπατσωσύνη, ικανότητα. βλ. Λεξικο της Κοριέρε.