Ναζαρέτ

  
 

 

  
     
 

Τόπος του Ευαγγελισμού

Ναζαρέτ ή Ναζαρέθ: Πόλη του Ισραήλ, στη Γαλιλαία, 30 χλμ. από την ακτή της Μεσογείου, 25 χλμ. από τη θάλασσα της Γαλιλαίας, 110 χλμ. Β. της Βηθλεέμ. Είναι αμφιθεατρικά κτισμένη σε υψόμ. 341 μέτρα και περιβάλλεται από λόφους . Είναι πασίγνωστη σαν πατρίδα της Θεοτόκου και του Ιωσήφ και σαν πόλη στην οποία έζησε ο Ιησούς Χριστός πριν αρχίσει το διδακτικό Του έργο. Δε μνημονεύεται στην Παλαιά Διαθήκη, αναφέρεται όμως πολύ συχνά στην Καινή Διαθήκη. Για πρώτη φορά τη μνημονεύει ο Λουκάς (Α΄26) στο σημείο όπου ο Ναθαναήλ απαντά στον Φίλιππο όταν αυτός του μιλά για τον Χριστό: "Εκ Ναζαρέτ δύναταί τι αγαθόν είναι;". Το 636 Η Ναζαρέτ καταλήφθηκε από τους Άραβες, το 970 από τον Ιωάννη Τσιμισκή και το 1099 από τους Σταυροφόρους που την έκαναν έδρα Λατίνου επισκόπου. Το 1291 περιήλθε πάλι στους Μουσουλμάνους. Οι Φραγκισκανοί ίδρυσαν εκεί μονή και εκκλησία το 1300, εκδιώχθηκαν το 1362, επανήλθαν το 1468 αλλά αναγκάστηκαν και πάλι να φύγουν το 1620. Το 1918 την κατέλαβε το αυστραλιακό ιππικό και από το 1920 η Κοινωνία των Εθνών την παραχώρησε (μαζί με ολόκληρη την Παλαιστίνη) υπό εντολή στην Αγγλία. Μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ (1964) οι ισραηλινές δυνάμεις απέσπασαν τη Ναζαρέτ από τους Άραβες. Σήμερα αριθμεί περί τους 24.000 κατοίκους από τους οποίους οι περισσότεροι είναι Άραβες (Χριστιανοί ή Μουσουλμάνοι).

Ομως

Τον 3ο ΜΧ αιώνα ο Εκκλησιαστικός Πατέρας Ωριγένης γνώριζε απο το ευαγγέλιο την ιστορία της πόλης της Ναζαρέτ. Αλλα και αυτός ακόμα δεν είχε σαφή ιδέα που ήταν - αν και έζησε στην Καισάρεια, μόλις τριάντα χιλιόμετρα από τη σημερινή πόλη! Ακόμη και στις ημέρες του Ωριγένη , καθώς η Εκκλησία γινοταν ολο και πιο θεσμοθετημένη, ήταν έντονη αντιπαλότητα μεταξύ των αναπτυσσόμενων των πατριαρχών της Καισάρειας και της Ιερουσαλήμ. Αυτή η αντιπαλότητα επιλυθηκε (υπέρ της Ιερουσαλήμ) στή Σύνοδο της Χαλκηδόνας το 451. Μέρος της αντιπαλότητας είχε επίκεντρο τον έλεγχο των «Αγίων Τόπων». Ως εκ τούτου, η "ανευρεση" της χαμένης την πόλης της Ναζαρέτ ήταν ένα θέμα μείζονος σημασίας,

Αρωγός για την ανευρεση, στις αρχές του 4ου αιώνα, ήρθε η 80χρονη μητερα του αυτοκράτρα Κωνσταντίνου, Ελένη. Προετοιμάζοντας το έδαφος για μια επικείμενη συνάντηση με τον κατασκευαστή με ένα πρόγραμμα «Έργων», που έκανε προσκηνυμα και για την σωτηρια της ψυχής της- στην Παλαιστίνη. Στον περιοχή της Ναζαρέτ θα μπορούσε να βρει ένα αρχαίο, αλλά τίποτα δεν βρεθηκε εκτος απο μια και μοναδική πηγή νερού της περιοχής (η οποία από μόνη της καταργεί μια ιδέα υπήρξε ποτέ μια «πόλη»). Δεν υπάρχει αμφιβολία ενθαρρύνεται από πονηρούς ντόπιους, Ελένη επισημαίνοντας αμέσως την τρύπα του εδάφους ως το πηγάδι της Μαρίας, εκτισε ένα μικρό ναο τυπου βασιλικής επί τόπου. Επιμελημενα τα ευαγγέλια παρέλειψαν να καταστήσει σαφές ακριβώς πού βρισκοταν η Μαρίαμ όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είχε να της αναγγείλει τον Ευαγγελισμο. Έτσι λοιπόν η περιοχη Ναζαρέτ απέκτησε την πρώτη εκκλησία. και εδραιώθηκε ως το μερος της θεϊκής επισκεψης!

 

αλλα και

Μέρος Ναζαρέτ δεν έχει βρεθεί ακόμα και δεν αναφέρεται πουθενά στα τότε κιτάπια, τα οποία υπάρχουν και δεν είναι καθόλου "χαμένα". Μάλλον είναι παραλλαγή του έλληνα/ελληνιστή Ιουδαίου μεταφραστή με τις λέξεις Ναζιραίος (αφιερωμένος στον Θεό) ή Ναζαρηνός (δηλαδή Εσσαίος), αν και κανείς δεν είναι σίγουρος. Ο Ιησούς αναφέρεται στα Ευαγγέλια και σαν Ναζαρηνός και σαν Ναζωραίος (ειδικά στα μεταγενέστερα). Για να καλυφθεί δε η γκάφα, δημιουργήθηκε και η πόλη Ναζαρετ σαν μέρος καταγωγής του Ιησού παρόλο που στην δράση του, όπως είναι γραμμένη στα Ευαγγέλια, δεν αναφέρεται να έχει περάσει από εκεί ούτε μία φορα ( και πάλι διορθώστε με αν κάνω λάθος)

http://aeisixtir.blogspot.com/2009_05_01_archive.html