Σην περίοδο 6-26 μ.X. ο Ρωμαίος Αυτοκράτωρ Οκταβιανός καθαιρεί τον Ηρώδη Αρχέλαο κι εγκαθιδρύει άμεση ρωμαϊκή διοίκηση στην Ιουδαία ώστε να επιτύχει την αποτελεσματική καταστολή του εβραϊκού εξτρεμισμού και των ανεξέλεγκτων μαχαιροβγαλτών "σικαρίων" που έσφαζαν και λήστευαν τους Ρωμαίους και άλλους εθνικούς της επαρχίας.
Αναφέρονται στην καινή διαθήκη στις Πραξεις των αποστόλων
Πράξεις Κεφ. 21:
36 ηκολουθει γαρ το πλήθος του λαου κραζοντες αίρε
αυτόν
37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο Παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει
εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων
εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαρίων
39 ειπεν δε ο Παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι Ιουδαιος Ταρσευς της Κιλικιας ουκ
ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
40 επιτρεψαντος δε αυτου ο Παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι
τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων ...
Οι Σικάριοι είναι ένας όρος που εμφανίζεται , στην αμέσως προηγούμενη δεκαετία από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, στο 70 πΧ, με τούς εβραίους Ζηλωτές, που επιχείρησε να εκδιώξει τους Ρωμαίους και τους οπαδούς τους από την Ιουδαία. Οι Ζηλωτές κατέφευγαν ακόμα και στη δολοφονία να πετύχουν το στόχο τους. Έκρυβαν sicae, δηλ. μαχαίρια, από όπου έλαβαν και το όνομά τους «Σικάριοι». Σε λαϊκές συγκεντρώσεις, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του προσκυνήματος στον Ιερό Όρος, μαχαίρωναν τους εχθρούς τους (Ρωμαίους ή συμπαθούντες), θρηνώντας επιδεικτικά μετά την πράξη τους για να διαφεύγουν τον εντοπισμό.
Τα θύματα των Σικαρίων περιλαμβάνεται ο Αρχιερέας Ιωννάθαν, αν και είναι πιθανό ότι ο φόνος του ήταν υποκινούμενος από τον Ρωμαίο κυβερνήτη Felix. Ορισμένες από τις δολοφονίες είχαν τιμωρηθεί με σοβαρά αντίποινα από τους Ρωμαίους στο σύνολο του εβραϊκού πληθυσμού της χώρας. Σε άλλες περιπτώσεις, τους δωροδόκησε για να μην κτυπήσουν σκοπούμενα θύματα. Ακόμη και καταδικασμένοι Σικάριοι είχαν κατά καιρούς αφεθεί ελεύθεροι με την ελπίδα να λυπηθεί η οργάνωση τις ζωές των αντιπάλων.
Μετά την απαγωγή του Γραμματέα Ελεάζαρ, διοικητή του Ναού, συμφώνησαν να τον απελευθερώσουν με αντάλλαγμα δέκα από τους συντρόφους τους που είχαν συλληφθεί.
.
Η Σικά ήταν ένα σπαθί στην αρχαία Ρώμη. Ήταν το όπλο της επιλογής που χρησιμοποιούνται από Θρακιώτες μονομάχους. Ήταν αρχικά απεικονίζεται ως καμπυλωτό σπαθί, (βλ. εικονα) με λεπίδα περίπου 16-18 ίντσες μεγάλη. Ο αργότερα η λεπίδα της σικά (από τα τέλη του πρώτου αιώνα μ.Χ.) είχε μια έντονη κλιση, σχεδόν 45 μοιρών, Αν και η πρώιμη έκοβε μόνο από την μια πλευρά, αργότερα η καμπυλωτή sica έκοβε και από τις δυο πλευρές της (πρβλ. Δίκοπο μαχαίρι). Το διακριτικό σχήμα σχεδιάστηκε για να ξεφύγει από τις πλευρές της ασπίδας του αντιπάλου, και να αλλά και να διευκολύνει την μαχαιριά στην πλάτη.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αρα η εταιρεία ΣΥΚΑΡΗΣ ΑΕ (βλ λογότυπο) θα έπρεπε να λέγεται ΣΙΚΑΡΗΣ ΑΕ καιίσως να έπρεπε να πουλάει καρπούζια, αντι για ηλεκτρικά είδη, αφού το σλόγκαν “όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω” της ερχεται κουτι.