Δεινόν το γήρας ου γαρ έρχεται μόνον ...

Παλιό Ποντιακό Τραγούδι με πολλή τρυφερότητα για τα γεράματα.
eagle

Τρείσοι αϊτοί τρεισοί αϊτοί, τρεισί καϊτεανωμένοι
Εγκαν φαγείν, έγκαν ποτίν, κάθουν και τρων και΄πίν'νε
Ο εις έπιεν πολλά κρασίν και μέθυσεν και ρούξεν
Ο αλλος επαραμέθυξεν και λάθεψεν τη στράταν.
Αλλος επαραγέρασε και ετσακοφτερίεν
Μην κλαίτ' ατόν π΄εμέθυσεν. Απομεθύ και σκούται.
Μην κλαίτ΄ ατόν π΄ελαθεψεν. Καταρρωτά και πάγει.
κλαψείτ' ατόν π' εγέρασεν και άλλο φτερά κι΄ φέρει.

Μετάπτωση στην Κοινη Ελληνικη

Το τραγόυδι το ανακάλυψα στο [187] και τήν ερμηνεία της λέξης "καϊτεανωμένοι" στο [136]
Τρίς αετοί, τρείς αετοί κι' οι τρείς γαϊτανοπλουμισμένοι
Εφεραν φαϊ, έφεραν πιοτί κάθησαν και τρών και πινουν.
Ο ένας ήπιε πολύ κρασί και μέθυσε και έπεσε,
ο άλλος παραμέθυσε και πήρε λάθος δρόμο,
ο άλλος παραγέρασε και τσάκισαν τα φτερά του.
Μην κλαίτε αυτον που μέθυσε. Θα ξεμεθύσει και θα σηκωθεί.
Μην κλαίτε αυτόν που λάθεψε. Θα ρωτήσει και θα πάει.
Κλάψτε αυτόν που γέρασε και πιά φτερά δεν έχει.
 
187 - Περί Πόντου και Τραπεζούντος - Σάββα Ιωαννίδου - εν Κωνσταντίνουπολει - 1870
136 - ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΤΟΜΟΣ Α (Α-Λ) του ΑΝΘΙΜΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ - ΕΠΜ - ΜΥΡΤΙΔΗΣ - 1958